Czy kiedykolwiek zastanawiałeś (-aś) się jaki los spotyka polskie dziewczyny i kobiety, które wyjeżdzają za granicę i tam zostają? Czy przechodzą one ‘metamorfozę’ stąpając po nowej ziemi i znajdując się w całkowicie innym świecie czy zostają takie jakimi były jak mieszkały pośród swoich rodaków w Polsce?
Z naszych doświadczeń wynika, że właściwie każda kobieta - bez wyjątku - radykalnie zmienia się już po kilku miesiącach pobytu na emigracji. Zmienia się na lepsze i gorsze - w zależności od punktu widzenia oczywiście. Do pozytywnych stron życia Polek na emigracji należy zaliczyć fakt, że stają się one bardziej otwarte na świat i uzyskują wiarę w siebie i nnych.
Żyjąc w Polsce, polskie dziewczyny wydają się być pełne obaw, rozdarte pomiędzy tym co naprawdę czują i myślą, a tym co im dyktuje środowisko. W swojej ojczyźnie kobiety nie do końca wierzą, że mają szansę na coś więcej niż zwykłe, szare życie, które zostało im ‘podyktowane’ i przekazane przez mijające pokolenia. Nietrudno się jednak temu dziwić skoro 50 lat rządów socjalistycznych zaszczepiło w rodzinach Polaków niechęć do kreatywności oraz awersję do ryzyka i nawet umiarkowanych zmian. W tym więc należałoby szukać takiego a nia innego stanu rzeczy.
Z drugiej strony, życie na emigracji staje się katalizatorem dla umysłów większości polskich kobiet. Z dala od rodzinnych stron okazuje się, że Polki potrafią szybko przystosować się do radykalnie odmiennych warunków życia ‘na zachodzie’, bijąc niejednokrotnie swoiste ‘rekordy’. Niestety, zdarzają się też takie przypadki, że taka ‘wolność ciała i ducha’ nie wychodzi dziewczynom na zdrowie. Zapominają one bowiem często (i szybko) co to jest … gotowanie, które - wbrew pozorom - stanowi dla każdej rodziny podstawę życia rodzinnego. Łatwo dostępne, gotowe potrawy jakie można nabyć nie tylko w pobliskich restauracjach, ale także w ‘zwykłym’ supermarkecie, stanowią dla ‘świeżych’ emigrantek pokusę nie do odparcia. ‘Po co mam gotować skoro za pare dolarów mogę kupić obiad dla całej rodziny?’ – te myśli zaprzątaja zapewne niejednokrotnie umysły dziewczyn. Ja, jako mąż, mam na to prostą odpowiedź – ‘Ależ kochanie – gotowanie nie jest tylko po to by zapchać brzuszki, ale po to by życie rodzinne nie zamieniło się w jeszcze jedną operę mydlaną’.
Inną ważną sprawą, która nie pozostaje obojętna dla postronnego widza jest problem ‘łatwości’ z jaką polskie dziewczyny zdają się ‘zaprzyjaźniać’ z obcokrajowcami. Nie chciałbym tutaj nikogo obrażać, ale wydaje mi się, iż Polki dają sobie zbyt mało czasu na ‘rozpoznanie terenu’, czyli na głębsze poznanie motywów postępowania osób płci odmiennej, zwłaszcza gdy te osoby charakteryzują się ponadprzeciętną zawartością portfela. A przecież nie powinno być tak trudno rozpoznać osobnika, który będąc w towarzystwie pięknej damy … rozgląda się kątem oka za innymi. Jeśli Ty masz to ‘szczęście’ bycia w kręgu zainteresowań takiego osobnika, który potrafi ośmielić każdą kobietę swoimi wypróbowanymi trikami, powinnaś się dwa razy zastanowić czy będzie to gra warta świeczki. Nie chcesz być chyba jego kolejną ‘zdobyczą’ – bo zapewniam Cię – Twoja polska (czyli piękna) uroda oraz ‘dobre serce’ takiego typa na dłuższą metę nie interesują.
Powyższe opinie i komentarze mogą wydawać się nieco radykalne lub tradycjonalne (choć te dwa słowa teoretycznie wykluczają się), ale jak to ze wszystkim bywa - jest tam na pewno wiele prawdy.
Na koniec mam jeszcze jedną dobrą radę dla polskich dziewczyn i kobiet, które zamierzają przyjechać lub dopiero co przyjechały np. do USA lub Kanady – nie opuszczajcie i nie zapomonajcie o ludziach, którzy z Wami przyjechali (np. o swoich mężach lub członkach rodziny) oraz o tych, których musieliście zostawić w Polsce. Na dłuższą metę to właśnie oni okażą się być jedynymi, na których naprawdę możesz polegać.
-----
Kuba Stachowski jest autorem wielu publikacji na temat socjologii i psychologii osób żyjących na emigracji oraz współatorem strony polskiemalzenstwo.org.